Samen redden we het wel!

Ondanks dat we elkaar niet veel zien, zien we evengoed veel. Ik hoor ouders die zich zorgen maken. Ouders die moe zijn. Ouders die zien dat hun kinderen het lastig hebben. Even niet altijd weten wat je moet doen. Of even echt balen na een persconferentie waarin de boodschap misschien zwaar valt. 

Wij zien ook dat een aantal kinderen het even lastiger heeft. Ook bij de kinderen zijn de lontjes hier en daar wat korter. Wat meer geruzie, wat meer verdriet...

Ik hoop dat u weet dat we hier aandacht aan besteden. Er wordt meer kanjertraining gegeven. We proberen gepaste ruimte voor de kinderen te geven in wat zij willen delen, of wanneer ze juist even geen woorden hebben. En we proberen bovenal om de kinderen weer te laten draaien in de school-wereld. Met kastelen, onderzoeken over tijdreizen, verhalen over vroeger, en nog veel meer. 

Door het observeren en het verzamelen van diverse onderwijsresultaten, proberen we straks ook een goed beeld te krijgen van wat er voor de kinderen nodig is. De eerste contouren van het Nationaal Plan Onderwijs ontstaan. Langzamerhand wordt duidelijk wat we hiervoor moeten doen, het geld komt helaas niet direct naar de scholen. We gaan zorgen voor een passende, brede inzet, waarbij we oog hebben voor het gehele kind. 

Ik hoop dat u elkaar weet te vinden als u het even lastig heeft. Wilt u contact, stuur mij ook gerust een berichtje. Er komen betere tijden aan!